ხორვატია - ძველი ქალაქების, თოლიების და კუნძულების ქვეყანაა

ვიცოდი რომ ყველაზე ლამაზი და ლურჯი ცა არხოტშია.

ახლა ვიცი რომ ყველაზე ლამაზი და ლურჯი ზღვა ხორვატიაშია.

დაახლოებით ისეთი,როგორიც აფხაზეთშიაოო...

მაგაზე თავს ვერ დავდებ...

აფხაზეთი ჩემთვის აშკარად უფრო შორი და არარეალურია...

სამაგიეროდ ვიცი რომ ხორვატიელები ძალიან გახსნილი და უშუალო ხალხია,დაახლოებით ისეთები ჩვენში ალალებს და გულიანებს რომ ეძახიან, მალე გიშინაურდებიან და თუ გიშინაურდებიან,მართლა გიშინაურდებიან...

რაღაცნაირად სულ ვფიქრობ ხოლმე,რომ სასუქის გარეშე მოყვანილი,ბაბუის ბაღში მოყვანილი ხილივით არიან...კონცენტრანტების და ნიტრატების გარეშე...

ქალაქებიც ეგეთი აქვთ...

ძველი,შეუთხაპნელი, აძონკილ-დაძონკილი,ბევრი ფერად დარაბებიანი ფანჯრებით,პაწაწუნა აივნებით,ჭრელი სარეცხით სავსე თოკებით, ქუჩაში შემწვარი თევზის სუნით და სახურავებზე თოლიებით...

მოკლედ,გემრიელი ადგილია...

პირველად ცხოვრებაში ვიბანავე ღამე ზღვაში, პირველად ცხოვრებაში ვიმოგზაურე გემით, პირველად ვიყავი სანაპიროზე, სადაც ცურვის მაგივრად კლდეზე ცოცვა მომინდა და კინაღამ ჩემი ფეხი შეიწირა, ასევე პირველად დავათვალიერე წყალქვეშა სამყარო და კოტეჯის აივანზე რო გამოვდიოდი პირველად წლების მერე მეგონა რომ მეორე ნუნისი არსებობდა და იქ ვიყავი...

ხოო,კიდე ძალიან ბევრი ადამიანი ,,ავითვისე''რომლებზეც მერე დავწერ