დედამ დარეკა და მითხრა, ვგრძნობ, ცუდად ხარ, არ გინდა რამე მომიყვეო?
მოხუცმა ბაბუამ მითხრა რომ ის სამსახურია კარგი,სადაც აკრგად გიხდიან, პრესტიჟი და სტატუსი მნიშვნელოვანი არ არის და არც ის არი აუცილებელი ამბიციებს აყვე. მივხვდი,რომ დავთანხმებოდი ერთი კვირა მაინც ჩემი თავი სასტიკად არ უნდა მყვარებოდა,იმან კი თავის მხრივ დაამატა,რომ ჯერ ძალიან ახალგაზრდა ვარ იმაზე საწუწუნოდ,რომსაკუთარი სახლი,მამრი,პროფესია და სხვა პირადი ნივთები რომ არ მაქვს და მე გამახსენდა რომ კაპუჩინოს ნაღებს თავიდანვე თუ არ დალევ, ბოლოში ქაფად ქცეული გხვდება და სულაც აღარ არის გემრიელი...
მეგობარმა მითხრა,რომ თუ გინდა ძლიერი იყო,შენზე ძლიერებს უნდა ეთამაშო...მერე ფლიკი დაგმო,ბოკეზე დამარეგისტრირა და ჩემი ფოტოს დღის ფოტოდ გახდომის იმედი გამოთქვა...მე უბრალოდ მიყვარს ინიციატივები და როცა ვიღაცა გეუბნება რომ ობი და ხავსი არ უნდა მოიკიდო და ცოცხალი იყო უნდა იყო...თუნდაც მაშინ როცა დედისთვის მოსაყოლი არაფერი გაქვს...
მეორე,უფრო ახლო მეგობარმა მითხრა, რომ არასოდეს მეტყოდა, კმაყოფილი იყავიო, იმიტომ რომ უფრო მეტი წარმატება ,ბედნიერება და სიყვარული ჩემი ახირება კი არა, ის არის, რაც არსებობისთვის მჭირდება...მე ვიფიქრე რომ დებილობაა ცხოვრება კომენტარიდან კომენტარამდე,საიტიდან საიტამდე,დებილობაა დღეების გამოთლა და ვებ სივრცეში დაწყობა და რომ დებილობა ცხოვრების შემადგენელი ნაწილია,მთავარია ცხოვრების წესად არ იქცეს...
დეპრესია მაქვს,თმებს გადაპარსვის საფრთხე ემუქრება,ღამეებს უძილოდ დარჩენის,თანამცხოვრებლებს უჟმური სიფათის ყურების და მე გამოშრობის...
ილლი,რომელმაც მითხრა თმების გადაპარსვაზე კიდე ერთხელ თუ იფიქრებ,მითხარი და კარგ განწყობაზე ვიზრუნებო,დაკარგულთა კატეგორიაშია.ეგოისტ მე-ს კი,რომელსაც ყველაზე მეტად რაღაცეების დამთავრება ეჯავრება,არ უნდა თქვას,რომ უკვე დიდი ხანია ვსიო და ვსიო ხშირად ლოგიკურია...
მე უბრალოდ მიყვარს დასასრულის მაგივრად პაუზები, სიჩუმის მაგივრად პაუზები, შუა სპექტაკლიდან სუფთა ჰაერისთვის ქუჩაში გასვლა, სიჩუმის მაგივრად ინიციატივა,რაციონალიზმის მაგივრად ქარიზმა,პასუხისმგებლობის მაგივრად სისულელეების კეთების სურვილით აკაწკაწებული კბილები,კიდე მუცელში პეპლები, საფეთქლებზე, კანქვეშ ჭიანჭველები, ყელთან სუნთქვა, ფანჯარაზე ჯდომა, ღიმილი და არა იმის თქმა, რომ ჩემი აკიდებული მოვალეობა ბოლომდე უნდა შეავსრულო, რომ ასე უფრო კეთილგონივრულია, რომ, რომ, რომ...
ჯანდაბა.
ich bin im arsch :((((
მოხუცმა ბაბუამ მითხრა რომ ის სამსახურია კარგი,სადაც აკრგად გიხდიან, პრესტიჟი და სტატუსი მნიშვნელოვანი არ არის და არც ის არი აუცილებელი ამბიციებს აყვე. მივხვდი,რომ დავთანხმებოდი ერთი კვირა მაინც ჩემი თავი სასტიკად არ უნდა მყვარებოდა,იმან კი თავის მხრივ დაამატა,რომ ჯერ ძალიან ახალგაზრდა ვარ იმაზე საწუწუნოდ,რომსაკუთარი სახლი,მამრი,პროფესია და სხვა პირადი ნივთები რომ არ მაქვს და მე გამახსენდა რომ კაპუჩინოს ნაღებს თავიდანვე თუ არ დალევ, ბოლოში ქაფად ქცეული გხვდება და სულაც აღარ არის გემრიელი...
მეგობარმა მითხრა,რომ თუ გინდა ძლიერი იყო,შენზე ძლიერებს უნდა ეთამაშო...მერე ფლიკი დაგმო,ბოკეზე დამარეგისტრირა და ჩემი ფოტოს დღის ფოტოდ გახდომის იმედი გამოთქვა...მე უბრალოდ მიყვარს ინიციატივები და როცა ვიღაცა გეუბნება რომ ობი და ხავსი არ უნდა მოიკიდო და ცოცხალი იყო უნდა იყო...თუნდაც მაშინ როცა დედისთვის მოსაყოლი არაფერი გაქვს...
მეორე,უფრო ახლო მეგობარმა მითხრა, რომ არასოდეს მეტყოდა, კმაყოფილი იყავიო, იმიტომ რომ უფრო მეტი წარმატება ,ბედნიერება და სიყვარული ჩემი ახირება კი არა, ის არის, რაც არსებობისთვის მჭირდება...მე ვიფიქრე რომ დებილობაა ცხოვრება კომენტარიდან კომენტარამდე,საიტიდან საიტამდე,დებილობაა დღეების გამოთლა და ვებ სივრცეში დაწყობა და რომ დებილობა ცხოვრების შემადგენელი ნაწილია,მთავარია ცხოვრების წესად არ იქცეს...
დეპრესია მაქვს,თმებს გადაპარსვის საფრთხე ემუქრება,ღამეებს უძილოდ დარჩენის,თანამცხოვრებლებს უჟმური სიფათის ყურების და მე გამოშრობის...
ილლი,რომელმაც მითხრა თმების გადაპარსვაზე კიდე ერთხელ თუ იფიქრებ,მითხარი და კარგ განწყობაზე ვიზრუნებო,დაკარგულთა კატეგორიაშია.ეგოისტ მე-ს კი,რომელსაც ყველაზე მეტად რაღაცეების დამთავრება ეჯავრება,არ უნდა თქვას,რომ უკვე დიდი ხანია ვსიო და ვსიო ხშირად ლოგიკურია...
მე უბრალოდ მიყვარს დასასრულის მაგივრად პაუზები, სიჩუმის მაგივრად პაუზები, შუა სპექტაკლიდან სუფთა ჰაერისთვის ქუჩაში გასვლა, სიჩუმის მაგივრად ინიციატივა,რაციონალიზმის მაგივრად ქარიზმა,პასუხისმგებლობის მაგივრად სისულელეების კეთების სურვილით აკაწკაწებული კბილები,კიდე მუცელში პეპლები, საფეთქლებზე, კანქვეშ ჭიანჭველები, ყელთან სუნთქვა, ფანჯარაზე ჯდომა, ღიმილი და არა იმის თქმა, რომ ჩემი აკიდებული მოვალეობა ბოლომდე უნდა შეავსრულო, რომ ასე უფრო კეთილგონივრულია, რომ, რომ, რომ...
ჯანდაბა.
ich bin im arsch :((((
მეც ხშირად ვარ მსგავს მდგომარეობაში თითქმის ანალოგიური მიზეზებით. მეც ვერ ვპოულობ ადამიანს:)
ReplyDeleteმეც მინდა საკუთარი სახლი. ამიტომ ლექციების მერე ვმუშაობ ხშირად ენთუზიაზმზეც. ნათელი მომავლის იმედად მაგრამ ეს მუშაობა სიამოვნებასაც მანიჭებს რადგან იმ საქმეს ვაკეთებ რაც მიყვარს და ბედნიერების მცირე შეგრძნებისთვის მყოფნის. რა ვისწავლო დღემდე ვერ გადავწყვიტე იმიტომ რომ სადაც მინდოდა მოხვედრა ნიჭი დამიწუნეს არადა უბრალოდ ჩარჩოებში ვერ ჩავჯექი და მე თვითონვე წამოვედი გამოცდიდან.....
ხშირად მიზნის ასრულების წინ ვამბობ უარს და სხვა გზას ვადგები რადგან ვთვლი რომ მთავარი სიამოვნება მიზნის ასრულება კი არა არამედ გზაა რომლითაც იბრძვი მიზნის მიღწევისთვის
ბაბუას აბსოლიტურად ჭკვიანური რამ უთქვამს. არ არსებობს პრესტიჟული და ნაკლებად პრესტიჟული საქმე უბრალოდ არსებობენ ადამიანები რომლებსაც ეზარებათ ან არ ეზარებათ მუშაობა. ხომ და კიდევ მთავარი ანაზღაურებაა რომელიც საქართველოში არც ისე სტაბილურია.
გადაღლილობის ბრალია ეს ყველაფერი უბრალოდ ვენეციაზე იფიქრე მე აგერ ურეკში მივდივარ და ჭკუაზე არ ვარ ისე მიხარია:) ნუ კიდევ მე დიდხანს ძილი მშველის და მალევე გამოვდივარ მსგავსი მდგომარეობიდან.
ხომ არა მგონია თავგადაპარსული გოგო ლამაზად გამოიყურებოდეს(თუმცა ბავშვობისდროინდელ ჩემს ყველა ნახატში ყველა გოგოს თავი გადაპარსული ქონდა რატომ დღემდე ვერ ვხსნი)
გისურვებ მალე გამოხვიდე ამ მდგომარეობიდან შეხედე მზეს და მიხვდები თუ რა ლამაზია დედამიწაზე რომ დაიბადე და რა მშვენიერია აქაურობა
pikaco,bevri,bevri madloba...
ReplyDeleteukve gavigime da ufro kargad var ::)
gamexardi da shenc yvelaferi kargi :)
Du bist nicht alleine im Arsch... :D
ReplyDeleteWir sind für dich da :)
კიარადა, თმების გადაპარსვა მეც მინდა, მაგრამ დეპრესიის გამო არა. უბრალოდ, მთელი ცხოვრება ვოცნებობ და ვერ ვბედავ... :(
me ukve orjer mqonda gadaparsuli,xoooda,mshvenieria,minda gitxra,amra mizezi ar ari xolme mshvenieri :)
ReplyDeletemadloba gverdze dgomistvis,jandaba arsch-s :))))))))
მოვყვებოდი ჩემ დეპრესიებზე, შენ შენს დეპრესიას შეადარებდი და შეიძლება ცოტა დაწყნარებულიყავი, მაგრამ მეზარება. თავის გადაპარსვა დიდი არაფერია, აბა თუ მაგარი ხარ რამოდენიმე თვის მანძილზე არ გაიღიმო. მე შემიძლია. რა კარგია პეპლები მუცელში...
ReplyDelete"შუა სპექტაკლიდან სუფთა ჰაერისთვის ქუჩაში გასვლა"!
ReplyDeleteჩათვალე რომ ეს მდგომარეობაც სპექტაკლია, რომელსაც აუცილებლად ექნება დასასრული და ახლა კი სუფთა ჰაერზე გასვლის დროა :*
მუცელში პეპლები! საოცრად იცი თქმა, ისე მიყვარს შენი კითხვა, ასეთების გამო... და ეგ მეც მიყვარს, ანუ პეპლები :))
ჰოდა, თმები..
უცნაურია, მე რომ ცუდად ვარ, ეგრევე თმას ვიჭრი:) მაგრამ ეგ არაფერს ცვლის.. ჰოდა, ბოლო დროს გავუძელი ცდუნებას...
გახსოვს, პატარ–პატარა ბედნიერებები რომ ჩამოწერე? :)
ძალიან მეახლობლები, ნასტასია. აი, ვერც კი გამოვხატავ, როგორ.
გკოცნი
jorj paik
ReplyDeleteeg ashkarad ar shemizlia da didxans ase ujmurad darchenac ar shemizlia...
da tu vinmes sheezlo egec ar megona :)
:)-es shen da ar daakrgo xolme...
xooooda,qeti,mec gakoce da madlobas agar getyvi,marto gamexardi :)
როცა არ მეღიმება მაგ ღიმილს გავიხსენებ და ძალად გავიღიმებ. :)
ReplyDelete"რა კარგია პეპლები მუცელშიო"-მაართლაც :)
ReplyDeleteჯორჯ პაიკი
ReplyDeletemagitomac gachuqe eg gimili :))))
ერთი რაღაც ვიცი, ამ დროს არაფერი გშველის გარდა შენი თავისა,უბრალოდ ის უარყოფითი აზრები დადებითით უნდა შეცვალო,ადვილი არ არის მაგრამ იმაზეც იფიქრე რომ უფალმა გაგვაჩინა და არ დაგვტოვებს,ყოველი ასეთი მდგომარეობა ეგოდან მოდის.შეეცადე სხვებზე იფიქრო... :) :*
ReplyDeletemadloba lilia,ukve kargad var :))))))
ReplyDelete