გაქრობისწინა პოსტი

შობის მერე გამქრალი მე გამოვჩნდი, შემდეგი ერთკვირიანი გაქრობისწინა პოსტის დასაწერად.


დღეს სისხამ დილას ავდექი,რაც პრინციპში პირველი შემთხვევაა გერმანიიდან ჩამოსვლის მერე,მაგრამ ისეთი ბედნიერი მოტივაცია მაქვს, ჩემთვის ყველაზე წმინდა და ტკბილი დილის ძილიც კი უბუზღუნოდ დავთმე.

მოკლედ,სულ რაღაც რამდენიმე საათში ხევსურეთში ვიქნები.

ბევრს ვიბოდიალებ,უფრო დიდ თოვლს დაველოდები, იმ რამეებს მოვუსმენ,რასაც აქამდე ვერ მოვუსმინე, იმ რამეებს წავიკითხავ,რაც აქამდე ვერ წავიკითხე და იმედია იმ რამეებსაც დავწერ, აქამდე რო თავი ვერ მოვაბი. . .

კიდე,ვეთამამაშები ჩემ პაწაწუნა ბიძაშვილს, ბევრ ამბებს მოვაყოლებ

ბებიაჩემს და ვნახავ ბევრ ,,ჩემებს’’. . .

იმედია იქნება ნისლიანი დილები და მერე გამოჩნდება ჭიუხები. . ..

მერე მე გამეხარდება,გავბოდიალდები აივანზე,აივნიდან გარეთ,გარედან სადმე და მერე ვიფიქრებ,რომ ძალიან,ძალიან კარგად ვარ. . .

მერე გამახსენდება ათასი მსგავსი კარგად ყოვნა

 აივანზე, სახლამდე ასავლელ გზაზე, ჭალაში ჩემი

 დღეებით და ღამეებით სავსე სხვა ადგილებში

და მე უბრალოდ ჩავისუნთქავ ბევრ სუფთა ჰაერს. . .

მოკლედ,კვირამდე და ბედნიერად. . .