არადა,სულ რამდენიმე წერტილი გჭირდება და მე ვარ: თვალებთან, ნესტოები არ გინდა, მაინც პირით ვსუნთქავ, რამდენიმე ნალურსმნალი და თავზე ერთი გვირილა...რამდენიმე მძიმე გინდა და შენ ხარ, კავშირების წინ და მერე, გაწყვეტილ აზრებთან და დაუმთავრებელ მოქმედებებთან. . .
მე-სურათი, შენ-ამბავი, ის მზის ამოვლის საყურებლად არის წასული სხვა ისებთან ერთად
არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს,როგორი სურათი ხარ,არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს,როგორ მოგყვებიან, ისევე როგორც იმას,რა ფირფიტა დატრიალდება პირველად ძველ პატეფონზე და ნახავენ თუ არა ისინი მზის ამოსვლას, მთავარია გუგული საათიდან გარეთ გაფრინდა და ახლა საათებს კი არა, დილებს ითვლის და დილაობით გვირილას ჩემ თავზე მორწყვა არ ჭირდება.
ხოოდა,სანამ გვირილას მორწყვა არ ჭირდება,სანამ მხოლოდ რამდენიმე წერტილი ვარ და სანამ გუგულები გარეთ არიან,მივხვდი,რომ ზომაზე მეტი მძინავს,ზომაზე უფრო გულგრილი ვარ ჩემი ბუნდოვანი მომავლის მიმართ და მე მგონი,ილუზიებიც კი დაულაგებელი მაქვს...
ასეა ხოლმე,რაღაც ზომამდე ავდივარ,და მერე რამე სხვას ვიწყებ.
დღეს 5 საათამდე პიჯამოებში ბოდიალმა თქვა რომ ვსიო,ნასტასია,კი,გარეთ ცივა და შენ ყველაფერი გეზარება,თან იქ არაფერი არ ხდება,კი,არ არსებობს სამსახური,რომელიც მოგეწონება და ილუზიების დალაგება ადვილი არ არი,მაგრამ მაინც ვსიო...რამენაირად შევეცდები გავადამიანურდე,არადა,როგორ მიყვარს ჩემი ასეთი თავი,ფული რო არ მელეოდეს,წერაში და გადაღებაში რო მიხდიდნენ,საქმიანი სახეებით რო არ დადიოდნენ,გარეთ თბილოდეს და მწვანე იყოს,პახოდში რო მივდიოდე და მიყვარდეს,ჩაის რო მიდუღებდნენ და უფრო ბევრს მიღიმოდნენ,მე გავხდებოდი ამბავი...
p.s.ახლა არ ვიცი რა გავხდები,ჯერ არ ჩამომხსნათ კედლიდან
გენაცვალე რა საყვარელი ხარ. თავზე გვირილებით წარმოგიდგინე და მომეწონე :) საშინელებაა გარეთ რომ ცივა და სახლშიც რომ აღარ გინდა ყოფნა. წერაში და ხატვაშიც რომ იხდიდნენ ფულს .... იდეალური იქნებოდა სამყარო. პახოდი გაზაფხულისთვის იყოს მეც ძაან მინდა .
ReplyDeleteდაელოდე გაზაფხულს და დარწმუნებული ვარ, შენ გახდები - ამბავი... ;)
ReplyDelete"მე გავხდებოდი ამბავი..." :*
ReplyDeleteშენ უკვე ხარ ამბავი
სხვებიც. უბრალოდ, ხანდახან ჩვენს ამბებს "ბუუმ" ეპიზოდები აკლია :)
მოიცა! რად გინდა ”გრელანდიასავით” სულ კედელზე ეკიდო? :))
ReplyDeleteშენ უფრო ”თვითმავალ ემოციებისსასრუტად” წარმომიდგენიხარ, რომელიც სულ აქეთ-იქით დადის, ბევრს ისრუტავს და მერე ჩვენ გვავფრქვევს მაგ ყველაფერს. :)
თბილი კრამიტი და კატა. :) ადრეულ გაზაფხულზე მზე ზურგს რომ გამითბობს ხოლმე ეგ ვიგრძენი ახლა.
ისე რატომ არ შეიძლება, რომ რაც არ უნდა მაგრად ციოდეს, ადამიანს სულ ეგულებოდეს თბილი კრამიტი რომელიც გაათბობს... კი წარმომიდგენია ეგ თბილი კრამიტი, ვიცი როგორიც უნდა იყოს, მაგრამ... :)
picaso
ReplyDeletexo,mixdeba gvirilebi,mova gasafxuli da manamde samsaxuri tu vera,mere gvirilebs da sapaxode adgilebs mainc vishovi,vot kat :P
qilipa
velodebi,mara,ver vitan am oxer lodinebs :D
qeti
:)
xoo,albat
jorj
ara,cota xnit damtovet kedelse,sul cota...
reinkarnaciebis tyuilad xo ar mjera :)
როგორ მიყვარს პიჟამებიანი დღე! ოღონდ, ყოველდღე არა, მერე ფასი ეკარგება :)
ReplyDeleteეს დიზაინი მიყვარს კიდევ, ფურცელზე დაწერილს ვკითხულობ თითქოს..
მეც მინდა რომ წერაში და ფოტოებში ფულს გიხდიდნენ
ReplyDeleteდა საერთოდ სხვანაირი , ცოტა აწყობილი გარემო გვქონდეს, სადაც ფულს ასეც იშოვიდა კაცი.. :))
natalia
ReplyDeletemec egre var pijamoebian dgeebse,zogjer vocnebob xolme,mara gushin mivxvdi ro gamigrzelda :)
babis
:*
eh :P
ვკითხულობ და ვთბები. რა კარგი რაღაცეები დაგიწერია
ReplyDeletehmm
ReplyDeletemadloba :*