90-იანები იყო და ბიჭები, რა თქმა უნდა, ომობანას თამაშობდნენ, თან მთელი სერიოზულობით და ჩემ დანახვაზე ცხვირს იბზუებდნენ ხოლმე, რა ამის საქმეა, ომობანაო...
მეც სადმე პარკის კუთხეში მიწის ჩიჩქვნას ვიწყებდი და მიწის ტორტების მაგივრად მიწის საფლავებს ვაკეთებდი...
პატარა მიწის გორაკები იყო და თავზე ტოტების ჯვრებს ვადგამდი ჯერ კიდევ გაუსწორებელ, ახალ საფლავებს...
მაშინ კარებზე ხშირად აკაკუნებდნენ ჯარის ფორმიანი საცოდავი ბიჭები და დედა პურს აძლევდა ხოლმე. ისეთივე ბიჭებს ტელევიზორშიც აჩვენებდნენ, ოღონდ ისინი როგორც დედა ამბობდა, შიმშილს ვეღარ გრძნობდნენ და პურისთვის კარებზე არასოდეს დააკაკუნებდნენ...
მერე გავიზარდე, ბიჭებმა ფეხბურთის თამაში დაიწყეს, მე გოგოები ვიპოვე და ვიფიქრე, რომ ომობანაზე ბევრად საინტერესო თამაშები არსებობდა...დღეს, როცა გემრიელი ნაყინით გაბედნიერებული პარნასში წიგნებს ვათვალიერებდით და დედაჩემმა დარეკა,სახლში დროზე მოდი, რუსები მოდიან თბილისშიო, პირველი,რაც ვთქვი,ის იყო, არ ვიცი დედაჩემმა რას უყურა და რამდენად სანდოა,მაგრამ ასე თქვა თქო...მართლა ვთვლი, რომ დედაჩემი და მთელი ერი ტელევიზიით მარტო არასანდო ინფორმაციას ისმენენ და არაფერი არ უნდა დავიჯერო.
და იმასაც ვთვლი, რომ ჩემი აპოლიტიკურობის,ნეიტრალურობის,პაციფიზმის და კიდევ სხვა რამეების ფარგლებში, რაც ნაკლებს ვიყაყანებ ყბადაღებულ თემებზე, მით უკეთესი.დღეს ის იშვიათი გამონაკლისია,როცა ყბადაღებულ თემას საჩემოდ მივიჩნევ და ვერ ვიქნები მშვიდად:
იმიტომ რომ დღეს კიდევ ახალ რამეებს მივხვდი:
- ტელევიზია დაზომბების იდეალურ ფუნქციას არ იშორებს.
- ადამიანთა დიდი ნაწილი წესიერად არ იაზრებს იმას,რასაც ისმენს.
- ტელევიზიებისთვის, ზოგადად, აფსოლუტურად უმნიშვნელია მაყურებლის რეაქცია და მისი ემოციები.
- ომი არ დამთავრებულა არც 90იანებში, არც 2008-ში და რომ ჩვენი ფსიქიკისთვის ის ნეგატიური,მაგრამ ჩვეულებრივი მოვლენაა.
- და ადამიანები ჩვენ საკუთარ ქვეყანაში იმდენად დაუცველად ვგრძნობთ თავს რომ არანაირად არ გვიჭირს დავიჯეროთ, რომ ცამოწმენდილზე რუსების ჯარები თბილისში შემოდიან და პრეზიდენტი გაქრა.
და რომ ხელიდან წასული, გათახსირებული და ყველანაირ პროფესიონალიზმს აცილებული ტელევიზიების პრობლემის მოგვარებას ისევ დედის გინებით, აქციებით და ბურჯანაძე-კუკავების გვერდძე დგომით ვცდილობთ.
ძალიან,ძალიან არ მინდა,როდესმე შვილი თუ მეყოლება, ომობანა ითამაშოს, აქციებზე იაროს და ტელევიზიების კარგის ტრაკი იგინოს...
ძალიან არ მინდა, ბავშვობისდროინდელი თამაშის ისევ თამაში...
ძალიან არ მინდა თავს ისევე დაუცველად და მარტო ვგრძნობდე, როგროც მაშინ,საფლავების თხრისას.
და საერთოდ, როდესმე საკუთარ ქვეყანაში ნორმალური საზოგადოება მინდა ნორმალური მასმედიით და ნორმალური განათლების სისტემით.
მორჩით რა ადამიანებო ექსპერიმენტებს საკუთარ მოქალაქეებზე...
ჩვენ უბრალოდ მშვიდად ნაყინის ჭამის და წიგნების თვალიერების უფლებას ვითხოვთ, და კიდევ დაცულობის განცდას იმ ტერიტორიაზე მაინც,რაც დაგვრჩა...
ძალიან კარგი პოსტია. ჩემი პოზიცია უკვე წაიკითხე ჩემს ბლოგზე მგონი... :)
ReplyDeleteკიი, და ვეღარ მოვისვენე და აქაც გადმოვედი და განვევრცე :)
ReplyDeleteჰო, კარგი პოსტია!
ReplyDeleteნე იმდენგან გამოვთქვი აზრი და დავიცალე, რომ პოსტად ვეღარ დავწერე...
"და ადამიანები ჩვენ საკუთარ ქვეყანაში იმდენად დაუცველად ვგრძნობთ თავს რომ არანაირად არ გვიჭირს დავიჯეროთ, რომ ცამოწმენდილზე რუსების ჯარები თბილისში შემოდიან და პრეზიდენტი გაქრა." - აი, ეს ყველაზე საშინელი შეგრძნებაა, სამწუხაროდ :(
ReplyDeleteქეთი
ReplyDeleteხოო,დამღლელი აჟიოტაჟია :(
სოფი
ზუსტად ეგ განცდაა,ყოველთვის რო მაგიჟებს ხოლმე და როცა ვერ ვხვდები,რას ნიშნავს შენი ქვეყანა..
კიდე ეს გვინდოდა?....
ReplyDeleteჟოსტკა ნო პრავდა :|
ReplyDeleteმართალი გამოდგა ჩემი "ვიღაცის" მამა როცა თქვა, რომ საქართველო არის საგიჟეთი დიდ ტერიტორიაზე და მეც ერთ- ერთი პაციენტი ვარო. ჩვენ ზღვარი არ ვიცით, ეს არის ტვინჩარწყეული ადამინების ზღვარსგადასული ნარწყევი მოქმედებები და ფიქრები. იმედი?- ამათი 0 ის ტოლია, საკუთარი თავის?-მაგრამ ეს ადამიანები ხომ მაინც ჩვენს გარშემო არიან და ტვინებში ნეტა ნარწყევი გაქრება ან დაშრება ან აღარ იქნება? მე, ჩვენ, ვერაფერს უხერხებთ იმათ ტვინებს.
ReplyDeleteმაგრამ ცა ხო მაინც ყოველთვის ლურჯია............
როგორ როგორ ბოლომდე გეთანხმები!
ReplyDeleteise minda vtqva rom opoziciam es zalin kargad gamoikena. tumca iq im ucbat mockobil mitingze iseti xalxi iko rom magatma saqartve ar unda marton. ar unda marton ki ara xmac ar unda amoigon. dachi caguria jer mivides ronderis da mesxis donemde da mere miakenos sheurackofa.xan vis etmasneba da xan vis.
ReplyDeletezurius
ReplyDeleteraTqma unda ara! ! ! :(
chorven
xoo :I
naci
mteli problema eg ari,rom es da sxva msgavsi idiootobebi,rac vigacistvis shou,politika da saqmea,chven tvinebs grma donemde aupatiurebs da zogadad eris fsiqikis formirebashi igebs monaciloebad.
anonym
ara marto imedis,opoziciis kargis trakic...
da dodkastanac davcere da aqac unda davcero,sadac dachi caguriebi,kaxa kukavebi da vigac egeti arshemdgari adamianebi dadian, arasodes ar cavcal eget aqciase,rac ar unda chemtvis mnishvnelovan temas exebodes.
guli mereva :(
ReplyDelete